دانلود پروژه بررسی شبکه های محلی بی سیم

دانلود پروژه درباره بررسی شبکه های محلی بی سیم

کلمات کلیدی:

این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.

شبکه محلی بی سیم یا WLAN به نوعی از شبکه محلی اطلاق می‌شود که در آن برای انتقال اطلاعات از یک نقطه به نقطه دیگر از امواج رادیویی استفاده شود. مزیت مهم یک شبکه بی سیم این است که نیاز به سیم کشی ندارد و در نتیجه کاربران می‌توانند در محدوده شبکه جابجا شوند.

توسعه‌های قدیمی شامل راه حل‌های ویژه صنعتی و قرادادهای (پروتکل‌های) اختصاصی، بجز اواخر دهه 1990، همگی با استانداردهای جدید تعویض خواهندشد، به ویژه نگارشهای متفاوت از IEE 802.11) وای-فای) (تعاریف متفاوت را نگاه کنید) و HomeRF (خطوط 2Mbit/s که برای کاربری خانگی درنظر گرفته شده بودند). یک فناوری جایگزین شبیه به ATM‌های ۵ گیگاهرتزی، HIPERLAN، بنا به عوامل سیاسی و بازاری، کمتر موفق به‌نظر رسید.

برای برپایی یک شبکه محلی بی سیم یا WLAN دو نوع زیر ساخت یا توپولوژی وجود دارد : نقطه به نقطه (peer-to-peer) یا موردی (ad-hoc) و حالتی که به آن اصطلاحآ حالت شالوده‌ای یا(infrastructure) گفته می‌شود.

نقطه به نقطه: در این روش ارتباط دو نقطه مد نظر می‌باشد، یعنی کاربران مستقیماً با یکدیگر به شکل Peer- to- peer ارتباط برقرار می‌نمایند همچنین کاربران برای ارتباط باید در محدوده یکدیگر قرار داشته باشند. این نوع شبکه برای پشتیبانی از تعداد محدودی از کاربر، مثلاً در محیط خانه یا دفاتر کوچک طراحی می‌شود .

استانداردهای عمومی: 802.11 :

در سال ۱۹۹۷، انستیتوی IEEE اولین استاندارد شبکۀ محلی بی‌سیم (WLAN) را تدوین نمود. آنان نام این استاندارد را 802.11 گذاشتند. متأسفانه، استاندارد 802.11 فقط پهنای باند ۲ Mbps را پشتیبانی می‌کرد که برای بسیاری از موارد، سرعت پایینی محسوب می‌شد. به همین دلیل، ادواتی که با استاندارد 802.11 معمولی کار می‌کنند، دیگر ساخته نمی‌شوند.

802.11b :

در جولای ۱۹۹۹، انستیتو IEEE، استاندارد اصلی 802.11 را گسترش داد و مشخصات جدید را 802.11b نامید. استاندارد 802.11b پهنای باندی برابر ۱۱ Mbps را پشنیبانی می‌کند که با شبکه‌های سنتی اترنت قابل مقایسه است.

802.11b :

نیز مانند استاندارد اصلی 802.11، از فرکانس سیگنالی رگوله نشده (2.4 GHz) بهره می‌برد. سازندگان معمولاً ترجیح می‌دهند که برای پایین آوردن هزینۀ تولید، از این فرکانس‌ها استفاده کنند. چون رگولاسیونی در کار نیست، ادوات 802.11b ممکن است با دستگاه مایکروویو، تلفن‌های بی‌سیم و دیگر وسایلی که از بازۀ فرکانسی 2.4 GHz بهره می‌برند، تداخل پیدا کنند. البته با نصب ادوات 802.11b در فاصلۀ مناسب از وسایل دیگر، می‌توان از تداخل اجتناب کرد. مزایای 802.11b: هزینۀ کم‌تر؛ بازۀ سیگنال خوب است و به‌راحتی مسدود نمی‌شود. معایب 802.11b: سرعت نهایی کم‌تر؛ لوازم خانگی ممکن است با باند فرکانس رگوله نشدۀ آن تداخل کن

802.11a :

همزمان با توسعۀ 802.11b، مؤسسۀ IEEE استاندارد 802.11 را به شیوۀ دیگری نیز ارتقاء داد و نام آن را 802.11a نهاد. از آنجاییکه استاندارد 802.11b خیلی سریع‌تر محبوبیت یافت و رایج شد، برخی تصور می‌کند که 802.11a بعد از 802.11b بوجود آمده. اما حقیقت این است که 802.11a همزمان با 802.11b ساخته شد. با توجه به هزینۀ بالاتر، 802.11a عموماً مصارف تجاری دارد، درحالی که 802.11b بازار مصرف خانگی را بهتر پوشش داده است. 802.11a تا پهنای باند 54 Mbps را با فرکانس رگوله شده با طیف 5 GHz را پشتیبانی می‌کند. فرکانس بالاتر این استاندارد نسبت به 802.11b، بازۀ شبکه‌های 802.11a را کوچک‌تر می‌کند. فرکانس بالاتر 802.11a به معنای سخت‌تر شدن نفوذ سیگنال‌ها از سد دیوارها و موانع دیگر نیز هست.

از آنجاییکه 802.11a و 802.11b به فرکانس‌های متفاوتی مجهز هستند، این دو تکنولوژی با یکدیگر ناسازگار هستند. بعضی از تولید کنندگان، ادوات ترکیبی شبکۀ 802.11a/b را ارائه می‌دهند، اما این محصولات به ندرت هردو استاندارد را در کنار هم ایفا می‌کنند (هر وسیله می‌تواند فقط یکی از این دو را استفاده کند).